Karolina Mamcarz i Adam Kosecki wyróżnieni

NAGRODZONY TEKST

      Adam Mickiewicz, to największy poeta, jakiego wydał nasz naród.
Wzrastał w patriotycznej atmosferze domu rodzinnego i pod urokiem pięknego krajobrazu ziemi nowogródzkiej pełnej leśnych pagórków i łąk zielonych, a nade wszytko lasów, które po latach wspominał z zachwytem i tęsknotą. Ojczyznę kochał nade wszystko. Na sercu leżała mu wciąż troska o odzyskanie niepodległości i tej sprawie poświęcił większość swoich utworów. Poezja jego wyrasta z ukochania ziemi rodzinnej, z nieugaszonego pragnienia, by Polska stała się sprawiedliwą i wolną ojczyzną ludu polskiego. Twórczość jego mówiła prostym, a jednocześnie pełnym czaru poetyckiego słowem. Mówiła o ukochaniu ziemi ojczystej, uczyła walczyć w jej obronie.                              

NAGRODZONY TEKST

          Jak głosi trzecie przykazanie Boże, „Pamiętaj, abyś dzień święty święcił”. Dziś święto ważne nie tylko dla wszystkich Polaków i Polonii na całym świecie, lecz dla wszystkich tych, którzy mają świadomość ogromnego daru posiadania ojczystego języka i posługiwania się nim. Aż trudno uwierzyć, że na święcie istnieje ponad 6 tysięcy różnych języków. Każdy z języków funkcjonuje w odrębnej kulturze i współtworzy ją. My – Polacy - posiadamy jeden z najpiękniej brzmiących języków świata.

           Moja babunia Halinka mawia: „Cudze chwalicie, swego nie znacie!” I ma rację. Jesteśmy zafascynowani językami innych narodów, uczymy się ich, by porozumiewać się z obcokrajowcami, poznawać ich kulturę, otwierać sobie okno na świat. Warto jednakże - równolegle do naszego zachwytu ideą świata jako globalnej wioski – kultywować to, co rodzime.

          Tymczasem nasz język ojczysty nie jest właściwie szanowany. Wśród Polaków przebywających poza granicami kraju szybko idzie w zapomnienie. Istnieje zagrożenie, że wraz z nim zapomnimy skąd jesteśmy, gdzie się urodziliśmy i za czyją wolność życie oddali nasi dziadkowie.

          Przypomnieć warto piękne słowa Mikołaja Reja: „A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi,iż swój język mają”. To właśnie tymi słowami poeta z Nagłowic przekonywał w epoce renesansu, że mieszkańcy Polski powinni być dumni z posiadania własnego języka. Twórca ów, jako pierwszy, pisał wyłącznie w języku ojczystym. Do czasów odrodzenia językiem literackim w Polsce była łacina.

         Dziś warto przypomnieć zasługi szesnastowiecznego poety, ponieważ – podobnie jak przed wiekami – winniśmy zadbać o naszą odrębność kulturową i językową, troszczyć się o język, który stanowi o naszej odrębności i wartości.

           Tak więc dbajmy i szanujmy nasz język. Nie zaśmiecajmy go wulgaryzmami czy internacjonalizmami wywodzącymi się z obcych kultur, zachęcajmy młode pokolenie do obchodów Międzynarodowego Święta Języka Ojczystego.

                             Adam Kosecki