26. Światowe Dni Młodzieży
21 sierpnia zakończyły się w Madrycie trwające od 16 dnia tego miesiąca kolejne - już 26. - Światowe Dni Młodzieży. Przypomnę, że Światowe Dni Młodzieży w 1984 r. ustanowił nasz wielki rodak Jan Paweł II, dziś już błogosławiony. Światowe Dni Młodzieży to ważne wydarzenie dla Kościoła. Przekonaliśmy się o tym wielokrotnie na przestrzeni lat minionych, zapoznając się ze szczegółowym programem poprzednich spotkań młodzieży. Tak było też i teraz. Program 26. już światowego spotkania młodych ludzi z całego świata był bardzo bogaty. Młodzież ciekawie spędziła w stolicy Hiszpanii wspomniane 5 dni, a po raz pierwszy w historii światowych dni papież Benedykt XVI spotkał się także ze środowiskiem akademickim i z naukowcami.
W tym ważnym, jak powiedziałem, wydarzeniu wzięło udział ponad 1,5 mln osób ze 193 krajów świata, w tym około 100 tys. z Polski, oraz król i królowa Hiszpanii. Można więc z całym przekonaniem powiedzieć, że byliśmy świadkami wydarzenia na skalę światową. Pytanie tylko, czy naprawdę byliśmy. Papież Benedykt XVI w Madrycie przebywał już od 18 sierpnia i przez kolejne dni podejmował najważniejsze problemy współczesnej cywilizacji. Czy jednak w telewizji publicznej o tym słyszeliśmy? Czy słyszeliśmy i widzieliśmy 1,5-milionowy tłum młodzieży z uwagą wsłuchujący się w słowa Ojca Świętego? Nic z tych rzeczy. Słyszeliśmy za to o incydentalnym proteście około 2 tys. Hiszpanów niezgadzających się na wizytę głowy Kościoła w ich kraju.
Czy tak powinna wyglądać realizacja misji publicznej polskiej telewizji? Po raz pierwszy w historii Światowych Dni Młodzieży polscy widzowie w publicznej telewizji nie doczekali się żadnej transmisji z tego ważnego wydarzenia. Panie przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, dlaczego tak się stało? Dlaczego pan na to pozwolił? Dlaczego zlekceważono tysiące polskich katolików płacących abonament i niemogących zobaczyć w telewizji chociażby transmisji z uroczystej niedzielnej mszy świętej kończącej ogólnoświatowe spotkanie młodych chrześcijan? Przykro mi to mówić, ale w ten sposób złamano zasadę dziennikarskiej rzetelności, nie zrealizowano szczytnej misji polskiej telewizji publicznej.
Ktoś może powiedzieć, że relacje były w innych telewizjach. Tak, były, tylko ten fakt w żaden sposób nie usprawiedliwia zaniechań i zaniedbań telewizji publicznej. Czyżby, panie przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz panie prezesie Telewizji Polskiej, rzetelny przekaz i transmisje z tego wydarzenia komuś przeszkadzały? Czy brak transmisji nie wpisuje się w próbę zminimalizowania roli i znaczenia chrześcijaństwa i pokazania Europy niby-nowoczesnej, mającej dość Kościoła, ateistycznej, zapominającej o swoich chrześcijańskich korzeniach?
Prawda jest inna niż chcą ją wykreować media. Młodzi ludzie szukają Boga i go znajdują. Nawet nierzetelne media tego nie zmienią.
Jeszcze słowo na temat innej bulwersującej decyzji telewizji publicznej. Mam na myśli zapowiedziany udział w Programie 2 Telewizji Polskiej jako jurora Adama Darskiego vel Nergala, zadeklarowanego satanisty i wroga chrześcijańskich wartości. Zdaniem Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy telewizja, zatrudniając pana Darskiego jako jurora, działa sprzecznie z misją telewizji publicznej jako nadawcy publicznego, a zgoda na udział tego pana w programie ?The voice of Poland? jest równoznaczna ze zgodą na promowanie satanizmu i przyzwoleniem na profanowanie symboliki chrześcijańskiej. Czy dzięki tej nieprzemyślanej, moim zdaniem, decyzji Telewizji Polskiej ten kontrowersyjny pan znów nie napisze w Internecie, że ?szatan zwyciężył po raz kolejny?? Ja takiej niby-nowoczesnej rzeczywistości medialnego przekazu nie chcę i się na to nie godzę, bo nie po to płacę abonament radiowo-telewizyjny, aby oglądać kogoś, kto poniża również i moją godność.
Oświadczenie poselskie wygłoszone w Sejmie RP w dniu 30 sierpnia 2011 r.
