We wrześniu 1946 r. w miejscowości Góra Bałdrzychowska Kolonia zamordowany został Żołnierz Niezłomny. Prawdopodobnie rodzina tego młodzieńca postawiła krzyż przy drodze powiatowej w tej wsi, jednak w nieco innym miejscu, niż ten człowiek został zabity. Z przekazów najstarszych - żyjących jeszcze - mieszkańców oklicznych miejscowości wynika, iż: mały trzyosobowy oddział walczących przybył od strony Wierzchów do zagrody Patorów w Zagórzycach, na odpoczynek i posiłek. Tam też przez jakiś krótki czas się ukrywali, ale że donosicieli wokół nie brakowało, to szybko wieść do UB w Poddębicach dotarła. Kiedy żołnierze zostali zaatakowani, rozbiegli się w trzy różne strony. Ten młody człowiek uciekał granicą na wschód w kierunku Anny (to zagajnik). Tam, niestety, byli UB-owcy. Został ranny, a na koniu dojechał do niego znany wszystkim UB-owiec z Poddębic. Żołnierz błagał na kolanach, mówiąc, że jest ranny, że jest dowodcą i należy mu się sąd wojskowy i żeby go nie zabijał, ale niestety, na oczach wielu mieszkańców UB-owiec dobił go. Ciało tego człowieka wrzucono na wóz konny i kazano jednemu z gospodarzy, by ruszył w kierunku Poddębic...
UB-owce rozkazali jednemu z mieszkańców, by gospodarza Patorę, związanego, dowiózł wozem konnym do aresztu. Człowiek ten pozwolił Patorze uciec.
Nikt nie wie, jak ten młody żołnierz się nazywał, ale jego ojciec - tak opowiedają mieszkańcy - po wielu latach pojawił się w dzień targowy w sklepie, który prowadziła żona UB-owca i wykrzyczał UB-owcowi, któremy zmarła prawie dorosła córka, że "Pan Bóg nierychliwy, ale sprawiedliwy - Ty zamordowałeś mi syna, a tobie Bóg odebrał w zamian córkę" - to delikatnie powiedziane. Inni przekazują te same słowa w sposób prawie wulgarny.
